من روزی هزاربار به درخت لگد می‌زدم!

من روزی هزاربار به درخت لگد می‌زدم!

چرا؟

تا اعصاب پاهایم بمیرد و دیگر درد را احساس نکنم!

این سخنان یک رزمی‌کار تایلندی بود که از پادشاه تایلند مدا‌لهای تشویقی گرفته بود.

این شخص می‌گوید در زمانی که قصد شرکت  در مسابقات جهانی را داشتم برای مدتهای مدیدی این کار را انجام می‌دادم تا بتوانم در مبارزات با قدرت بیشتری مبارزه کنم.

این جمله مرا  عجیب به فکر فرو برد.

ما تا چه میزان حاضریم که درد در مسیر تعالی و موفقیت را تجربه کنیم؟

هزاربارشکست حتی کوچک؟

حتی تصورش هم برای من غیرقابل باور است و دقیقا تفاوت در همین جاست.

بین کسی که قهرمان جهان است و بسیاری  از ما که فقط آرزوی قهرمان شدن داریم.

پس هر زمان در مسیر رسیدن به هدف با یکی دو ضربه یا چندبار جواب نه شنیدن از ادامه مسیر منصرف شدیم بدانیم که تا هزارضربه زدن به درخت چقدر فاصله داریم؟؟